روزه درمانی
در طب قدیم روزه اهمیت خاصی داشته فیثاغورث و بقراط برخی از امراض را با روزه معالجعه میکردند، حارث بن کلده طبیب معروف زمان بعثت رسول اکرم (ص) روزه را تنها راه معالجة امراض میدانست و ابنسینا فصلی از کتاب قانون را به مداوا و معالجه با روزه اختصاص داده است.
دکتر هربرت. م . شلتون در کتاب خود به نام «روزه میتواند زندگیات را نجات دهد» که از طرف انجمن عمومی روش طبیعی تندرستی در آمریکا منتشر شده است عقیده دارد که با روزه درمانی میتوان بسیاری از بیماریها را از جمله چاقی، میگرن، آلرژی، فشار خون، گرسنگی کاذب، کولیت (عفونت رودة بزرگ)، بزرگی غدة پروستات، خشکی مفاصل و بافتها، سرما خوردگی، زخم معده، بیماریهای پوستی، برخی نازاییها، سنگ صفرا، بیماریهای جنسی مثل سوزاک، آرترتیسیت و ... را درمان کرد. در این کتاب روزهدرمانی به عنوان یک عمل جراحی بدون تیغ معرفی شده است.
محمدحسین قدیری، روزه راهی به سوی خودمهارگری (تقوا)