ضعف ولی درمانگر
اگر ضعف در روزه بر انسان غالب شود، ادامة روزه از نظر فقهی الزامی نیست و در صورت ضرر حتماً باید افطار کرد. اما ضعف و لرزش جزئی دستان به شکل موقتی است و از نظر فیزیولوژیکی برای ما خطری در پی ندارد. هنگام لرزش دست اگر روزهداری به فرمان گرسنگی پاسخ ندهد مغز به آنزیمهای موجود فرمان میدهد که چربیهای ذخیره شده در بدن را به قند تبدیل کند. و از آن جا که قند خون در انسان مثل بنزین برای ماشین است با بالا آمدن قند خون دیگر احساس گرسنگی نمیکنیم و لرزش دست متوقف میشود.
پس مقداری مقاومت در امر کافی است که از استرس آن نجات پیدا کنیم. و برای بدن ضرر خاصی ندارد و به نفع بدن نیز هست چون چربیهای زائد از بین میرود. اسلام توصیه کرده است که با خواب قیلوله، بوئیدن بوی خوش، خوردن سحری و شروع افطاری با آب توان خویش بر روزه داری را افزایش دهیم.
محمدحسین قدیری، روزه راهی به سوی خودمهارگری (تقوا)