لزوم تخصص در علم الحدیث (تمثیلی زیبا و کاربردی)
استاد فاطمینیا درباره لزوم تخصص در علم الحدیث برای تشخیص احادیث معتبر:
«در بعضی از مواردِ کتابهای بزرگانی، همچون شیخ صدوق هم، علما گاه تأمل میکنند و میگویند شاید کسی بعداً مطلبی را اضافه کرده یا شاید ناسخ خیانت کرده است! آقا، وحی منزل که نیست! کتاب شناسی یک علم است. چطور پزشکی، علم است!
کتاب شناسی هم، علم است. به خدا قسم، خدایا تو شاهدی من انا رجل نمیکنم، ولی به خدا کتابشناسی زمان میبرد، منظور شناخت اسم کتاب نیست، منظور موضوع شناسی است! اسم کتاب مهم نیست. در داروخانه یک نسخ پیچ داریم یک دکتر دارو ساز داریم. نسخ پیچ 200 تا اسم بلد است. آسپرین، قطره چی چی و... اینها را همه نسخه پیچ میداند، ولی دکتر داروساز میفهمد این دوا ممکن است با فلان دوا نسازد، این آثار جانبیش چیست، این سر گیجه میآورد، آن فلان میآورد. کتاب هم همینطور است، الآن شما بروید کتابفروشی، کتابفروش 200 تا اسم کتاب در ذهنش است. آقا حافظ داری؟
بله. آقا خیام داری؟ بله. نظامیداری؟ بله.
این نسخه پیچ است، اما موضوع شناسی زمان میبرد. من رو سیاه که جلوی شما نشستهام، قسم حضرت سجاد خوردم که انا رجل نمیکنم، 60 سال موضوعشناسی کردم. 60 سال! بنده خاک پای شما هستم ولی موضوع شناس هستم. ممکن است در کتابهای معتبر هم چیزی اشتباه وجود داشته باشد که اگر علم الحدیث بلد نباشی به اشتباه میافتی! میگوید آقا چاپ شده است، جلد زرکوب، زیبا، مال شیخ صدوق است! باشد، من میگذارم روی چشمم، اما اگر یک غلط چاپی باشد و تو علم الحدیث نداشته باشی همانجا سرگردان میشوی!»
***********
تذکر:
برخی از افراد مذهبی چند جلد کتاب حدیثی می خرند و فکر می کنند کارشناس هستند و درباره دین هم خیلی محکم نظر می دهند این کار برای خودشان و جامعه خیلی خطرناک است