خواستگاران برچسبی و خواستگاران مگسی
خواستگاران برچسبی و خواستگاران مگسی
خواستگاری که با هر نامحرمی انس می گیرد، شایسته و همتای همان نامحرمان است که حدود خدا را رعایت نمی کنند نه هم کفو دختر با ایمان. قرآن می فرماید زنان و مردان پاک برای هم اند و مردان و زنان خبیث هم برای هم . هر فردی به سمت هم کیش و همتای خود کشش دارد. مردان که مسائل شرع را رعایت نمی کنند و برای دوستی با جنس مخالف، گناه و مشاهده پورنوگرافی در سایت ها و شبکه های اجتماعی ول گردی و هرزه گردی می کنند مانند مگسی هستند که روی هر آلودگی و کثافتی می نشینند. در برابر، خواستگارانی که دین دار و اخلاقی هستند و برای ازدواج خود تحقیق می کنند. به خاطر خدا چشم از گناه می پوشند. با جنس مخالف دوست نمی شوند و شهوت خود را به طور مشروع ارضا می کنند مانند برچسب و بَرند معتبراند که مخصوص همتایان پاک خود هستند. به قسم اول که حتی بعد از ازدواج هم به دنبال گناه همتایان ناپاک خود می روند«خواستگارن مگسی» گویند و به قسم دوم که فقط چشم شان به دنبال ناموس دلچسب خودشان است و نسبت به آن هم غیرت دارند «خواستگاران برچسبی».[1]
دو نکته روان شناختی
1) خواستگار نداشتن هم علل مادی و ماورا مادی مختلفی دارد. باید تلاش کرد تا جایی که ممکن است موانع زیر را رفع و دفع کرد:
• گناهـان،
• آزمایش الهی،
• داشـتـن بـدگـو،
• سحر در موارد بسیار نادر،
• وسواس در همسرگـزینـی،
• رد کردن خواستگار بدون دلیل،
• شلختگی و آراسته نبودن حلال،
• داشتن انتظارات و شروط سخت،
• کم همتی مؤمنان در معرفی کردن،
• نداشتن روابط و مهارت های اجتماعی مشروع،
• نداشتن مهارت های زنانگی و خانه داری و هنری،
• شرایط خاص خانوادگی ( مثل اعتیاد، طلاق زیاد و..)،
• نبودن خواستگار همتا به تعداد مناسب در محل زندگی.[2]
2) سحر در موارد خیلی خیلی نادری اتفاق می افتد، ولی چون راحت طلبیم و تمایل داریم مشکلات را به بیرون از خود نسبت دهیم، بسیار از مرد در بن بست های زندگی ذهنشان متوجه سحر و بست شدن بخت می شود. سحر علم است و کار هرکسی نیست. اگر سحری هم باشد عزا و ماتم ندارند: برای دفع این مشکلات نباید از دعانویسانی شیاد کمک بگیریم که خودشان هزار نقص مادی، اخلاقی و معنوی دارند، بلکه باید سراغ بزرگان دین برویم؛
مثلا در کتاب زمزم عرفان، دستورالعمل آیت الله بهجت را برای دفع سحر عبارتند از:
الف : بستن حرز حضرت جواد(ع) به بازو.
ب: ختم سوره واقعه که از دوشنبه ای که اول ماه است شروع می شود و هر روز اضافه می گردد تا روز چهاردهم و خواندن دعایی که وارد شده.
علامه محمد باقر مجلسی از سرورمان حضرت امام زین العابدین (علیه السلام) نقل می کنند که حضرت فرمودند: زمانی که اول ماه قمری روز دوشنبه بود آغاز کن به قرائت سوره واقعه. در روز دوشنبه یک بار و در روز بعد دو بار به همین نحو تا روز چهاردهم که چهارده بار خوانده شود. اگر بعد از طلوع فجر تا غروب آفتاب باشد بهتر است و روز اول دو رکعت نماز حاجت و تسبیحات حضرت زهرا (ع) را قبل از شروع بخواند و در هر پنج شنبه بخواند یک بار دعای زیر را بعد از خواندن سوره واقعه.
یا ماجِدُ، یا واحِدُ، یا جَوادُ، یا حلیمُ، یا حَنّانُ، یا مَنّانُ، یا کَریمُ اَسْألُک تُحْفَةً مِنْ تحَفِکَ تَلُمُّ بها شَعْثی وَ تَقْضی بها دَینی وَ تُصْلِحُ بها شَأنی برَحْمْتِکَ یا سَیدی اَللّهُمَّ اِنْ کانَ رِزْقی فِی السَّماءِ فَأنْزِلْهُ وَ اِنْ کانَ فِی الْاَرْضِ فَأخْرِجْهُ وَ اِنْ کانَ بَعیداً فَقَرِّبْهُ وَ اِنْ کانَ قَریباً فَیسِّرْهُ وُ اِنْ کانَ قَلیلاً فَکَثِّرْهُ وَ اِنْ کانَ کَثیراً فَبارِکْ لی فیهِ وَ أرْسِلْهُ عَلی اَیدی خِیارِ خَلْقِکَ وَ لا تُحْوِجْنی اِلی شِرارِ خَلْقک. وَ اِنْ لَمْ یکُنْ فَکَوِّنْهُ بکَینُونِیَّتِکَ وَ وَحْدانِیتِکَ، اَللّهُمَّ انْقُلْهُ اِلَیّ حَیثُ اَکُونُ وَ لا تَنْقُلْنی اِلَیهِ حیثُ یکُونُ، اِنَّکَ عَلی کُلِّ شَِیءٍ قَدیرٌ. یا حَی یا قَیومُ، یا واحِدُ یا مَجیدُ، یا بَرُّ یا رَحیمُ یا غَنی، صَلِّ عَلی مُحَمَّدٍ وَ آلِ مُحَمَّدٍ، وَ تَمِّمْ عَلَینا نِعْمَتَکَ، وَ هَنِّئْنا کَرامَتَکَ، وَ اَلْبسْنا عافیتَکَ بِرَحمَتِکَ یَا اَرحَم الرَّاحِمِینَ وَ صَلَّی اللهُ عَلیَ مُحَمَّدٍ وَ آلِهِ الطَّاَهِریِنَ.
ج : نماز روز پنج شنبه که 4 رکعت است: در رکعت اول حمد و یازده بار سوره توحید. در رکعت دوم حمد و 21 بار سوره توحید. در رکعت سوم حمد و 31 بار سوره توحید و در رکعت چهارم حمد و 41 بار سوره توحید.
هر دو رکعتی یک سلام دارد و نمازگزار پس از سلام رکعت چهارم، سوره توحید را 51 بار و صلوات 51 بار می خواند. بعد به سجده می رود و صدبار می گوید یاالله و دعا می کند.
آیت الله بهجت درباره سید مرتضی کشمیری فرمودند که هر وقت این نماز را می خواند، هدیه ای برای او می رسید.[3]